ดวงใจมาเฟีย ep.20

อี้เฟยฉีกเสื้อเชิร์ตสีฟ้าอ่อนของเหมยเหม่ยจนขาดหลุดลุ่ยแล้งขว้างมันลงพื้นด้วยความโกรธ เหมยเหม่ยได้แต่ข่มตาลงไม่คิดจะขัดขืนต่อการกระทำของอี้เฟย ก้มลงบมเม้มที่หน้าอกดเนียนสองข้างสลัยกัน ลิ้นร้อนเล่นกับตุ่มไตสีสวยอย่างเมามัน "อื้ออออ~" งับ! "อ๊ะ! คุณ" ดวงตากลมสวยเริ่มมีน้ำตาคลอเมื่อถูกรังแกอยากรุนแรง "นี้แค่เริ่ม" อี้เฟยอุ้มร่างเล็กขึ้นในท่าที่หันหน้าเข้าหากันตรงมายังโซฟาก่อนจะโยนร่างเล็กลงอย่างไม่ใส่ใจ "ฮึก......" "จะร้องไม? มึงขอกูเองนิ ถอดสิ" อี้เฟยว่าก่อนจะยืนกอดอกมาร่างเล็กด้วยสายตาดุดัน เหมยเหม่ยมองอี้เฟยอย่างอ้อนวอนแต่ก็คงสายไปเพราะอี้เฟยนั้นคงโมโหเขามาก เหมยเหม่ยยกมือขึ้นถอดกางเกงตัวเอง ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของอี้เฟย "นายครับ" อยู่ๆซิ่นลี้ก็เปิดประตูเข้ามาก่อนจะทำหน้าตกใจและรีบหันหลังให้เขาสองคนทันที "ทำไมไม่เคาะประตู!" "คะขอโทษครับ" "มึงมีอะไร" "แค่จะมาแจ้งเรื่องประชุมอีก2ชั่วโมงครับ" "เออ" "งั้นผมขอตัวนะครับ" "เดี๋ยวสิ!" "คะครับ" เหมยเหม่ยได้แต่นั่งนิ่งฟังเขาสองคนพูดกัน "มึงสนใจอยู่ดูหนังสดไหม?" "คุณอี้เฟย!" เหมนเหม่ยเรียกอี้เฟยเสียงดัง "มะไม่ครับนาย ผมจอตัวครับ" ซิ่นลี้รีบเดินออกจากห้องไป และไม่ลืมที่จะล็อคประตูให้พวกเขา "เสียดายจังที่มันไม่อยากดู " เหมยเหม่ยได้แต่มองเขาอย่างผิดหวัง ไม่คิดว่าจะร้ายกาจขนาดนี้ "ถอดสิ หรอเหี้ยไร!" อี้เฟยตะคอกเขาจนเขาสะดุ้ง แต่ก็ยอมทำตาม และอี้เฟยก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองเช่นกัน เขาจับเหมยเหม่ยให้อยู่ในท่าคลานเข่า ไม่มีการเล้าโลมใดๆเขาสอดแก่นกายเข้าไปที่เดียวมิดลำ ปึก! "ฮึก!" เหมยเหม่ยกำมือแน่น หน้าตาเยเกเพราะความเจ็บก่อนจะมีน้ำใสๆหยดออกมาจากตาสวย ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! "อ๊ะ....ฮึก~" ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! อี้เฟยกระแทกกระทั้นสะเหมือนเขาเป็นตุ๊กตายางที่ไม่มีความรู้สึก "คะคุณอี้.....อ๊ะอื้อผมเจ็บ อ๊ะ~" อี้เฟยไม่สนใจเอาแต่สวนสะโพกใส่อย่างอารมณ์เสีย "ฮึก.....ฮืออออ~" เหมยเหม่ยร้องไห้ออกมาจนไหล่สั่นเพราะความเจ็บ มันไม่อารมณ์แบบนั้นสักนิด อี้เฟยชะงักไปครู่นึงเมื่อได้สติว่าตนเองนั้นรุงแรงเกินไป เขาถอนแก่นกายออกแล้วสลับให้ตนเองนอนราบไปกับโซฟาอุ้มร่างเล็กขึ้นคล่อมตัวเองโดยหันหน้าไปทางเดียวกัน จับเอวบางให้ขยับตามจังหวะที่ตนเองต้องการโดยมีมือเล็กกับที่มือเขาแน่นอีกที "อื้อออออ~" เขาจับร่างเล็กให้นอนราบบนตัวเขาเพื่อมอบจูบให้ จ๊วบ~ "อื้อออ~" ส่วนท่อนร่างเขาก็มีหน้าที่ขยับสะโพกสวนขึ้นมาใส่ช่องทางรักตามจังหวะ เร็วขึ้นๆ "คุณอี้อื้ออ~" "อื้ม~" พรั่บ! พรั่บ! พรั่บ! "คุณมะไม่ไหวอื้อออ~" อี้เฟยสวยสะโพกเร็วขึ้นในจังหวะไลแมกซ์ "อ๊ะอ๊ะอ๊าาาาาาา!" ทั้งคู่ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ก่อนจะส่งเสียงหอบหายใจถี่ออกมาประสานกัน  เขาลุกขึ้นสวมเสื้อผ้าของตนเอง และสวมกางเกงให้เหมยเหม่ย ที่นอนหอบอยู่ พร้อมกับหยิบเสื้อสูทมาห่มให้ "คุณ......" "นอนไป กูยังไม่อยากคุยกับมึง" เขาพูดแค่นั้นก่อนจะเดินกลับมายังโต๊ะทำงาน เหมยเหม่ยมองเขาอย่างชั่งใจก่อนจะหลับตาลงเพราะความเหนื่อยล้า ไม่นานก็เข้าสู่ห้วงนิทราไป อี้เฟยสังเกตว่าเหมยเหม่ยหลับแล้วจึงเดินมาหา จุ๊บ! เขาจุุ๊บไผที่หน้าผากเนียนก่อนจะยกมือขึ้นลูบผมอย่างเอ็นดู "กูไม่ได้ต้องการแบบนั้นหรอก กูแค่ไม่อยากปล่อยมึงไปตอนนี้........" จบ.