เลขาที่รัก : รางวัลปลอบใจ

บทความนี้สร้างขึ้นมาเพื่อเติมความฟินให้ยุบยิบหัวใจชาวชิปเปอร์เท่านั้นไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหายแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ🙏🔞‼️




ร่างกายเปลือยเปล่าปรากฏสู่สายตาของคนที่คล่อมร่างตนเองไว้อยู่
เรือนร่างขาวนวลและกลิ่นหอมอ่อนๆถูกแทะโลมด้วยสายตา
ริมฝีปากกระจับประทับจูบลงบนหน้าท้องแบนราบ จนเจ้าตัวขนลุกซู่
เสียงอื้ออึงและร่างกายที่ขยับเพียงเล็กน้อยเมื่อได้รับสัมผัสทำให้คนบนร่างยิ้มออกมาน้อยๆ ทำไมน่ารังแกขนาดนี้กันนะคุณเลขา
ร่างเล็กที่กำลังเผลอเลอไปกับสัมผัสที่คนบางร่างมอบให้กูถูกจับพลิกขึ้นมาอยู่ด้านบนแทนโดยไม่ทันตั้งตัว
"อะ...อะไรครับ"
"ฉันเสียใจนายต้องปลอบใจ"
"ยังไงครับ"
คุณเลขาที่นั่งคล่อมช่วงเอวของบอสตัวเองอยู่ทำหน้างุงงงในสิ่งที่ได้ฟัง
"วันนี้นายคุมเกมส์นะ"
ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันทีที่ได้ยินคำตอบ ถึงจะทีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เขาไม่เคยเริ่มก่อนสักครั้ง
"ผมคือ.....ผมทำไม่เป็นครับ"
"ฉันสอนได้"
"ทำไมคุณไม่ทำละครับ"
"อยากมองจากด้านล่างบ้าง"
ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นอีกครั้งที่ได้รับสายตาเจ้าเล่ห์และรอยยิ้มมุมปากแสนเจ้าเล่ห์
"ยกตัวขึ้นสิ แล้วกลืนกินตัวตนฉันเข้าไป"
เขาทำหน้าเลิ่กลั่กอยู่ครู่นึง ก่อนลูกพีชก้อนกลมจะถูกขยำด้วยฝามือใหญ่
เขายอมยกสะโพกขึ้นโดยมือใหญ่ประคองช่วยอยู่ ตัวตนของคนใต้ร่างจ่ออยู่ที่ช่องทางสีหวานของตนเอง
ค่อยๆกดสะโพกกลืนกินตัวตนของคนใต้ร่างตามคำสั่ง กัดริมฝีปากแน่นเพราะความเสียว ยิ่งสบตากับคนใต้ร่างยิ่งรู้สึกเขอะเขิลอย่างห้ามไม่ได้
"ขยับสิ เหมือนขี่ม้านั้นแหละ"
"แต่ขี่ม้าไม่เสียว ขี่ฉันนะเสียว"
มือเล็กฟาดลงที่อกแกร่งไปหนึ่งที เมื่อได้ยินประโยคที่ทำให้ใจสั่น แต่กลับได้รับเป็นรอยยิ้มกวนๆกลับมาแทน
สะโพกหลมขยับขึ้นลงตามจังหวะช้าๆเนิบๆ คนใต้ร่างซี๊ดปากระบายความเสียว สายตาจับจ้องมาที่แก่นกายขนาดน่ารักที่กำลังฟาดเบาๆที่หน้าท้องเมื่อสะโพกขยับขึ้นลง
"คุณมัน.....ลึกอื้อออ~"
"เรียกชื่อบอมนะ"
คนบนร่างหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วจ้องมองใบหน้าคมอย่างสงสัย
"บอมก็จะเรียกเนียร์ครับ"
วันนี้หัวใจเขาทำงานหนักเกินไปแล้ว เกินไปจริงๆ
คนใต้ร่างคว้าตัวเขาลงมาทับทับแนบชิดกับตนเอง ก่อนจะสวนสะโพกจากด้านล่างแทนให้เขาขยับ
"อ๊ะ..อ๊ะอ๊ะ บอม มันลึกฮืออออ~"
นิ้วเรียวจิกลงที่ต้นแขนใหญ่เพื่อระบายความเสียวที่ได้รับ ยิ่งสะโพกสวนขึ้นในจังหวะที่เร็วขึ้น นิ้วเรียวก็ยิ่งจิกแรงขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ อ๊ะ...อ๊ะ  บอมตรงนั้นอื้อออออ~"
"ตรงนี้ใช่ไหมเนียร์...อื้มมมม~"
คนใต้ร่างกระแทกเน้นๆสองสามทีจนคนที่อยู่ด้านบนครางออกมาเสียงขาดๆหายๆ
"อ๊ะ...อ๊ะอ๊ะอ๊ะอ๊าาาาา~"
ริมฝีปากอิ่มประทับจูบลงที่ปากกระจับอย่างต้องการการปลอบประโลม
เสียงครางอื้ออึงในลำคอดังขึ้รเป็นระยะ ส่วนช่วงร่างก็ยังทำฟน้าที่ขยับเร็วขึ้น มือใหญ่ล็อคสะโพกกลมไว้แล้วสวนสะโพกอย่างไม่ปราณี
"อ๊ะอ๊ะ ...ฮือออออ บอมอ๊ะอ๊าาาา~"
"พร้อมกันนะเนียร์~"
กระแทกกระทั้นใส่ช่องทางสีหวานในจังหวะเน้นๆ ในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
"บอมต่อนะ"
คนบนร่างส่ายหน้ารัวๆ มันเหนื่อย เหนื่อยกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
"ไหนบอกจนกว่าบอมจะพอใจไง"
"เนียร์จะเป็นเด็กเลี้ยงแกะหรอ"
จับคนที่นอนหอบอยู่บนอกลงมานอนที่เตียง ขยับเข้าไปนอนช้อนหลัง และเริ่มบทรักอีกครั้ง ถึงคุณเลขาจะบอกไม่ไหว แต่เขาจะทำจนกว่าจะพอใจ
"จนกว่าจะพอใจนะครับ"
.
.
.
.
.
.
รู้นะว่ารอฉากนี้กันมานาน55555555555🤭